Historia pierścienia

Mało kto zakwestionuje fakt, że ze wszystkich rodzajów biżuterii, pierścionki są najbardziej popularne. Nie będzie wątpliwości co do tego wniosku, jeśli spojrzeć na katalogi internetowego sklepu jubilerskiego "Sokolov Jewerly". Niesamowite piękno wzornictwa i różnorodność form zapiera dech w piersiach. Wydawać by się mogło, że przez tysiące lat ludzkość nosiła pierścionki we wszystkich kolorach i odcieniach, które były wykonane z różnych materiałów: metalu, drewna, kości, szkła, kamienia itp. ale to, co sklep z biżuterią online umieścił w swoich wirtualnych gablotach, zadziwia wyjątkowością wzornictwa i niesamowitą wyobraźnią jubilerów. Łatwo zrozumieć, że w produkcję biżuterii mistrzowie wkładają nie tylko wysoką kreatywność, ale także swoją duszę.

Czym są pierścionki? Mówiąc najprościej, jest to obręcz, którą zakłada się na palec ręki. W języku rosyjskim słowo "pierścionek" pochodzi od starosłowiańskiego "kolo", co oznacza "koło". Historia pierścienia sięga starożytności. Według legendy, starożytny grecki bóg Zeus, który przykuł Prometeusza, który "ukradł" mu ogień, nakazał mu nosić na palcu jedno z ogniw tego łańcucha. Pierścień ten ostatecznie stał się symbolem niezłomnego ducha. Na jednym ze starożytnych rysunków na palcu Prometeusza, wyciągającego rękę z zapaloną pochodnią w kierunku ludzi, znajduje się pierścień z kamieniem. Według legendy kamień ten był fragmentem skały, do której przykuty był Prometeusz. Oznacza to, że pierścień został przekształcony w pierścień.

Przez tysiąclecia pierścienie zmieniały swoje przeznaczenie. W starożytnym Egipcie służyły jako rodzaj podpisu. Pierścienie pieczętujące noszono na palcu wskazującym prawej ręki. Odcisk tych pierścieni pieczętował umowy i inne transakcje finansowe lub handlowe. Pierścienie noszono nie tylko dla ozdoby. Tak więc szewcy nie mogli obejść się bez naparstka w formie pierścienia. A łucznicy mocowali trzy palce - wskazujący, środkowy i serdeczny - specjalnymi knykciami w formie pierścieni, aby chronić dłonie przed przecięciem przez cięciwę łuku. W starożytnym Rzymie zwykłym ludziom nie wolno było nosić złotych pierścieni. Przywileje te przysługiwały jedynie szlachcie. Jednak w III wieku n.e. zakaz ten został zniesiony. Wszyscy obywatele mogli nosić złote pierścienie, z wyjątkiem niewolników, którzy mogli zadowolić się jedynie srebrnymi pierścieniami.

W Rosji w epoce przed petrine'owskiej pierścienie noszono na każdym palcu, nawet na kciuku. Taki pierścień nazywano "napalok". Był to symbol władzy. Później znaczenie tego pierścienia zmieniło się. Na przykład Puszkin nosił pierścień na kciuku, pokazując swoją ekstrawagancję. Poświęcił mu nawet jeden ze swoich wierszy: "Strzeż mnie, mój talizman". Pierścień ten podarowała mu Ekaterina Vorontsova. Po śmierci Puszkina pierścień przeszedł w ręce Żukowskiego, który podarował go swojemu synowi. Po nim pierścień trafił do Turgieniewa, po którego śmierci trafił do Lwa Tołstoja. Ten podarował go Liceum, w którym niegdyś studiował Puszkin. Jednak podczas rewolucji lutowej pierścień został skradziony i jego los jest nieznany.

Odwodnienie skóry