Nabożeństwo w synagodze

Naród żydowski ma wiele własnych osobliwości dotyczących religijnego składnika jego historii i kultury. Sama religia Żydów jest wyjątkowa, ponieważ można ją uznać nie tylko za religię, ale także za religię narodową. Istnieje wiele charakterystycznych cech judaizmu. W szczególności integralną część ich życia religijnego można bezpiecznie nazwać nabożeństwami synagogalnymi, które są uważane za rodzaj nowej formy regularnych nabożeństw odbywających się w synagogach. Opierały się one na koncepcjach, które rozwinęły się jeszcze w czasach Świątyni.
Ponieważ synagoga znajdowała się na dziedzińcu Świątyni, była automatycznie częścią służby religijnej, ponieważ modlitwy i czytanie Tory, które również były wykonywane w synagogach, były częścią służby świątynnej. To właśnie z rytuału świątynnego wywodzą się tak znane obecnie rytuały, jak zapalanie świeczników szabatowych, machanie lulawem podczas święta Sukkot, Birkat Kohanim i inne, które weszły do kultu synagogalnego. Takie rytuały były szeroko rozpowszechnione w nabożeństwach synagogalnych zarówno w Ziemi Izraela, jak i w samej diasporze w okresie świątynnym. Takie rytuały są również stosowane we współczesnych nabożeństwach synagogalnych.
Z biegiem lat, oprócz studiowania Tory w domu, była ona po prostu czytana i wyjaśniana w Świątyni. Z reguły w szabaty i dni świąteczne Sanhedryn zbierał się w Świątyni, a następnie nauczyciele prawa, którzy mieli mieć doskonałą znajomość samej Tory i rozumieć spisaną Torę, nauczali zgromadzonych Żydów praw Tory, udzielali rad i wyjaśniali kontrowersyjne punkty. Jako standard tekstu kanonicznego, nauczyciele prawa używali list Pisma Świętego (były one przechowywane w Świątyni) i dzieł literatury narodowej o orientacji historycznej. W tym czasie skrybowie świątynni często wykonywali kilka kopii takich książek i pisali mezuzy. Mezuza jest niezbędna do ochrony domu każdego prawego Żyda.
Chociaż z czasem rozwinęły się inne formy oddawania czci Bogu, Świątynia pozostała głównym miejscem składania ofiar Bogu. Wierzono, że tylko ofiara w Świątyni, po której następowało oczyszczenie, może odpokutować wszystkie grzechy, które nagromadziły się w każdym człowieku lub w całym narodzie. Kult świątynny był uważany za rodzaj źródła błogosławieństwa dla całej ludzkości. Kiedy Świątynia została zniszczona, synagoga stała się miejscem, w którym zachował się jej duch. Właśnie dlatego nabożeństwa synagogalne są uważane przez Żydów za tak ważne i uznawane za obowiązkowe dla pobożnych Żydów.

 Jak wybrać perfumy dla kobiety?  w sklepie internetowym online.